نقاشی غزل

نقاش نیستم من ولی، ناز نگاه ات میکشم
روز و شب نقش تو را پیدا پنهان میکشم

نقش تو زیباترین عکس من است زیبای من
چهره ات را نازنین چون ماه تابان میکشم

رنگ چشمان ات سیاه ، همتای رنگ عاشقی
ناز چشمان تو را هم شکل پاکان میکشم

می رسد نوبت به پیشانی ، چه کار مشگلی
بخت و اقبالت بلند ، چون قله ها ،آن میکشم

ابروانت را کمانی ، تیز و بران همچو تیغ
قد و قامت همچو سرو،مست ُغزلخوان میکشم

مهر تو دریا و عشق ات ساحل آرامشم
از برای قلب تو مهرِ فراوان میکشم

میزنم بر سیم آخر میشوم سنگ صبور
هر چه خوبی در جهان است من تورا آن میکشم

#جوادالماسی
@javadalmasi59

سنگ صبور...